در زوج درمانی فرض بر این است که مشکلاتی که در روابط یک زوج وجود دارد چیزی جدا از مشکلات روانشناختی فردی هر یک از زوجین است. درمانگر که ممکن است روانشناس یا مشاور باشد به زوج کمک می‌کند تا با بررسی زندگی مشترک‌شان به کشف و سپس رفع نقایص در روابطشان بپردازند. به آنها کمک می‌شود تا در مورد تغییرات ضروری تصمیم گیری کنند و سوتفاهم‌ها، انتظارات نامعقول و تعارضات پنهانشان حل شود.

مراجعه برای زوج درمانی معمولا در هاله‌ای در ابهام است، چرا که طرفین به این فکر می‌کنند که ممکن است مفید باشد، اما با پروسه‌ی آن آشنا نیستند و این آن‌ها را به شک می‌اندازد.

درمانگر ممکن است مانند یک آرام بخش عمل کند به گونه ای که کوشش کند تا کج فهمی‌ها و سوءتفاهم‌ها در روابط بین زن و شوهر مشخص شود که نتیجه این امر، نگاه جدیدی است که آنها به رفتار و احساسات خود پیدا می‌کنند تا بتوانند مشکلات خود را راحت تر حل کنند.

نگرانی‌های رایج در مورد زوج درمانی من فکر می‌کنم مشکلات شخصی ام موجب تنش در زندگیمان می‌شود، آیا من به تنهایی باید از یک درمانگر کمک بگیرم یا هر دو با هم؟ مشکلات شخصی مانند اعتماد به نفس پایین، بیماری، استرس کاری و غیره … بر روی شریک زندگی و روابط بین آنها تأثیر می‌گذارد. پس معمولاً بهتر است هر دو زوج در جستجوی کمک برآیند تا این که هر زوج قادر شود، مشکلات زوج دیگر را درک کند و درمانگر نیز مشکلات را از هر دو دیدگاه بشنود و بررسی کند و سپس وی می‌تواند درمان فردی یا زوج درمانی را پیشنهاد دهد. جستجوی کمک برای مشکلات شخصی یا مشکلات زناشویی به معنی بیماری‌های روانی نیست. آن به معنی بالغ شدن و یا آماده شدن برای اداره کردن مسائل و مشکلات است، که اگر بدون حل باقی بماند ممکن است به استرس‌های قوی تر و یا از هم پاشیدن زندگی منجر شود.