چکیده مقاله:
هنوز فرصت هست؟ درواقع نمیتوان گفت که زمان تأثیری در شرایط زندگی ما نخواهد داشت. اگر خواستهها را همچون بذری کوچک ببینیم این بذر همان آینده ای خواهد بود که ما آن را کاشتهایم و مدتها با نگهداری و صرف زمان، رشد و ثمره آن را خواهیم دید و چشید. ما در زمان شکل میگیریم، بزرگ میشویم، رشد میکنیم و در واقع مسیر تولد تا مرگ را میبینیم که همانا زندگی است و حال اگر عاشق خود باشیم زمان را از دست نمیدهیم تا خواستههایمان به تعویق بیافتد. نکته قابل توجه این موضوع این است که زمان برای همه ما یکسان تقسیم شده است و هیچ کس در زمان به نسبت ما برتری ندارد.
روند زندگی برای همه ما یکسان است چرا که سرمایهگذاری برای زمان این است که ذهن و جسم خود را بهبود ببخشید و در واقع همه چیز به این بستگی دارد که زمان را چطور میبینیم و از آن خود چگونه استفاده میکنیم.
آنچه مانع استفاده درست ما از زمان میشود بهانه تراشی است که در افراد مختلف به شکلهای متفاوت ظاهر میشوند. جالب است بدانید بهانهها جنسهای متفاوتی هم دارند جنس احساس، جنس منطق و …
مقاله کامل را از لینک زیر دانلود کنید:
نوشته: مونا فدایی/ ماریا وحدتی
هنوز دیدگاهی وجود ندارد.